Mavi Bir Ölüm

Yine sana seslenecegim

Senin kim oldugunu hiç bilmeden

Senin kim oldugunu en çok bilerek

Isyankar zambaklarin çilgin nilüferlerin

Dört nala açan kiraz çiçeklerinin

Dudak kivrimlarina yoldas olacagim

Sari bir hüzün kizil bir gurur

Ve siyah bir öfkeyle konusacagim sana

...........

Sana oklardan degil yayadan bahsedecegim

Gülün dikeninden degil

Gülleri ve dikenleri dogurmaktan yorulmayacagim

Topraktan söz açacagim

Akan su gelmeyecek kelimelerime

Suyu sefkatle kucaklayan damlalari dinlendirecegim

............

YINE SANA SESLENECEGIM

Senin kim oldugunu hiç bilmeden

Bilmek istemeden

.........

Alaattin\'in sihirli lambasindan çikan cin bana gelseydi

Ve ne dilersem dilememi isteseydi

Hiçbir seyi elde etmeyi dilemezdim

Bir seyden vazgeçmek isterdim sadece

Hayatta birseyden vazgeçmek lütfedilseydi

Bedeli herseyim olsa bile

Sana seslenmekten vazgeçmek isterdim

Garip degilmi sana seslenmekten vazgeçtigimi

Bundan hoslandigimi düsünüyorsun belkide

Oysa sana seslenmek bütün hesaplarimi gördügüm su dünyadaki

Tek geride kalmis hesap benim için

Bu dünyadaki tek yük

Bu seslenisin kalbini avucumda tutabilmek

Kürek mahkumu için kürek neyse

Benim içinde sana selenmek o

Bir yandan gemiyi ufka ulastirmanin tek yolu

Öbür yandan bileklerimden sizan kanlarin

Gönlümü isgale yönlendigi bir rotanin can suyu

Oysa ben sana kürekten degil gemiden bahsetmek isterdim

Atalarim bana kadinlara gökyüzünü

Gemileri ve yelkenleri anlatmayi ögrettiler

Sen kürekleri yagli urganlari

Geceyi siyaha gömen firtinalari ögretmeye çalisiyorsun

Sana ellerimle dokunarak gözlerimle oksayarak

Göstermek istedim

Rüzgarla sisen beyaz yelkenleri

Ama senin vaktin yoktu

Ben bunu hiç anlayamadim

Kavmimin kadinlari bana ögretmedilerki

Bazi kadinlariin beyaz apletlerden daha çok

Siyah apletleri sevebilecegini

.............

Sana sesleniyorum

Ve gözlerin bileklerimden parmak uçlarina

Toplanmis kan pihtilarini seyrediyor

Kürekleri birakamiyorum

Önce yücelttigin sonra terkettigin askin onuru için

Kalemi biran elimden düsürmüyorum

Ankara Kalesinin önünde

SANA SESLENIYORUM

..............

Benden kaçip cennete gitmek isteseydin

Seni cennetin kapisina kadar götürürdüm

Bana gelmek için seni korkutan cehennem olsaydi

Cehennemle konusur Seni ona anlatabilirdim

Oysa sen ne cenneti isteyebilecek kadar asik oldun

Nede cehennemi isteyebilecek kadar ayrilik

Seviyorum seni ama dedin

Hosçakal diye ekledin

Simdi gitmeye mecburum

Belki yine gelirim, umarim gelirim

SON SÖZÜN OLDU

Cennet ve cehennemin dillerini

Savas naralarini ve ask siirlerini

Gazelleri ve bolerolari ögreten atalarim

Senin sözlerinin anlamini ögretmediler

Hiçbirsey söylemeden gittin

Ayriligin dilsiz oldugunu ben senden ögrendim

Dilsiz olanin yasayabilecegini sen ögrettin bana

Ve kalemimle ilk defa yavan gözlerle baktin

Yine yeniden sadece sana seslenecegim

Müebbet bir ask disinda

Bildigim tüm duygularimi terkedecegim

SANA SELENECEGIM YINE

Seni sadece kuru bir sevgiyle degil

Derin bir hüzünle binlerce yillik bir gururla

Ve pervasiz bir öfke ile sevdigimi duyuyormusun

Mütevazi bir sevgiyle degil

Küstah bir askla sevdim seni

Ben OSMANLI gibi

Kollarimin yetismedigi bir aski kucaklamaya çalisirken

Öen köprülerin ülkesindeki Venedikteki son sancagi

Kisin üsümemek için sal yaptin kendine

Neden bilmiyorum özlemin artiyor içimde

Gün geçtikçe eksilir demistim oysa

Atalarimin ögrettiklerinede ters düssede

Sana inanirim bilirsin

Zamanla unutursun demistim

Niye daha derinlesiyor öyleyse

Derinlesiyor özlemin

Ve gönlümde bir iç savasta dökülen kanlari

Costuruyor ayrilik sözlerin

Öfkelerimin kararliligini

Aska katik ederek konusacagim

Bedenim bu dünyayi terkedene kadar

............

Öyle saniyorumki

Hüzünle ve aciyla pek barisik olmadigin için

Benden uzun yasayacaksin

Benden sonra kelimelerim gelecek gönlüne

Onlarin benden geldigini birtek sen bileceksin

Küstah bir askla sevecegim seni

Ben savas ve ölümle hasir nesir olan

Kelimeler disindakileri unutmaya gayret edcegim

ÖMrün geri kalininda

SANA SESLENECEGIM YINE

Ben seni beyrut gibi sevdim ama

Sana ne Magribi nede Manhatten\'i anlatamadim

Bagdat ve Sam\'i isgale yeltenmisken

Venedik! ten gelen ihanet tarumar etti ordularimi

Sari bir keder, kizil bir kibir, siyah bir isyanla konusacagim sana

Senin kim oldugunu hiç bilmeden

Aglayan zambaklarin dudak kivrimlarina yoldas olacagim

Senin kim oldugunu en çok bilerek

Kavmimin bana vaadettigi tüm asklari terkedecegim

Müebbet bir ask, Sari bir hüzün

Kizil bir guru ve siyah bir öfkeyle konusacagim

Bu dünyayi terketme müjdesi gelene kadar

..........

Hüznü, gururu ve öfkeyi bilseydin keske

Hüznün beni asan taskinligini

Gururumun binlerce yil önceden miras kalmis hoyratligini

Öfkelelrimin hiç bir zaman sona ermeyecek ve azalmayacak kararliligini

Anlayabilseydin

ANLATABILIRDIM SANA

Seninle yasanan bir asktan sonra

Ayriligin ölüm bile olsa

MAVI BiR ÖLÜM OLACAGINI

Ömer Çelik

ALLAH ALLAH NE GUZEL EDEBIYAT PARCALIYON...

Cok guzel siirler devamini bekleriz.

insallah